Μία του κλέφτη, δύο του κλέφτη….οι σκληρά εργαζόμενοι ρεπόρτερ, δεν θα καλύπτονται σαν παιδάκι που ανακάλυψε την πονηριά μόλις τώρα!
Πίσω από το άλλοθι της…φήμης. Αντί λοιπόν να κερδίσει η Ελληνική ομάδα – όπως μας ζάλιζαν κάνοντας από τη μία τους έχοντες μεγάλες άκρες στην παραγωγή και από την άλλη, θυμίζοντας για ν καλυφθούν,…”σπόιλερ είναι” μην μας κράζετε.
Ένα αυτό, τό άλλο, που έχει να κάνει με την ήττα μας καθαρά, αφορά απόκλειστικά τον BO πρώτα, τον Κοκκινάκη και τον Σπαλιάρα. Δεν σεβάστηκαν την προσπάθεια του Ντάνου. Ήθελαν να παίξουν με το ζόρι. Δεν πα να βλεπαν την ανημποριά τους;
Ήθελε να πάιξει και ο BO. Τη φορά που έριξε εκείνος βολές, φυσικά, έχασε. Τις δύο φορές όμως που το ταίρι του στο παιχνίδι, ο Αγγελόπουλος, έριξε, φυσικά, νίκησε και τις δύο. Μια μικρή διαφορά κλάσης. Είναι που σκέφτονται την ομάδα όταν παίζουν…Την κάμερα μόνο σκέφτονται!
Όλο ιοι δικοί μας…λίγοι. Με το βλέμμα του ηττημένου! Για να μη πω του τρομαγμένου! Ένας, ήταν ολοκληρη ομάδα. Εκεί που δεν θα τους βλέπαμε, φτάσαμε να τους παίζουμε στα ίσια…με έναν παίκτη! Δέκα φορές να έπαιζε, θα τους νικούσε. Όλους.
ΜΟΝΟ Ο ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ! Αυτός έδειξε αθληταράς και βασικά ψυχή! Εξαιτίας του Αγγελόπουλου ήρθαμε στο σημείο να παίξουν οι Έλληνες μέχρι το τέλος και σε παράταση. Και εξαιτίας του Σπαλιάρα και στην επιμονή του να παίξει, χάσαμε τον αγώνα! Ο Αγγελόπουλος κέρδισε όλες τι φορές. Ήταν εκνευριστικά γρήγορος, δυνατός και εύστοχος για τους αντιπάλους του, αλλά την τελευταία φορά, απλά, η τύχη δεν ήταν με το μέρος του. Μία βολή λίγο πιο ψηλά, ήταν η αιτία να προλάβει να ρίξει πρώτος όλους τους κύβους ο Τούρκος!